12- یار بی وفاست؟!




شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا

بر منتهای همت خود کامران شدم


من پیر سال و ماه نیم یار بی‏وفاست

بر من چو عمر می‏گذرد پیر از آن شدم




داشتم نت رو می‏گشتم دیدم این متن بی مناسبت با این روزهای ما نیست!


در قرآن کریم آمده است: «خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ؛ عفو را پیشه کن و به‌نیکی فرمان ده و از جاهلان اعراض کن.»

علامه طباطبایی(ره) در تفسیر این آیه‌ شریفه می‌گوید: «اخذ چیزی» بدین معناست که گیرنده‌، آن را هماره با خود داشته باشد و ترک نکند، از این‌رو « اخذ عفو» یعنی این که پیامبر(ص) بدرفتاری‌های نسبت به‌خویشتن را هماره بپوشاند و از انتقام‌گیری ـ که عقل اجتماعی آن را در روابط و تعامل با یکدیگر روا می‌شمارد ـ چشم بپوشد.




زمان این عکس برمیگرده به چند سال قبل که برف زیادی اومده بود.

یادش بخیر





11- لذت توبه کردنم !




سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم

تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم

 

 

سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان

که من این خانه به سودای تو ویران کردم

 

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون

می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم

 

در خلاف آمد عادت بطلب کام که من

کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

 

نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست

آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم

 

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع

گر چه دربانی میخانه فراوان کردم

 

این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت

اجر صبریست که در کلبه احزان کردم

 

صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ

هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم

 

گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب

سال‌ها بندگی صاحب دیوان کردم




خوش به حال حافظ و قرآن‌اش!

ما که هنور اندر خم یک کوچه مانده‌ایم :(


از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان

شاید کز آن میانه یکی کارگر شود!


بندگی خوبی هم نکردیم و توقع زیاد هم داریم!

قدر گنج روان رو هم ندونستیم.


توبه کنم که بشکنم ز هر نفس

لذت توبه کردنم توبه شکستن است و بس

نیم شبی توبه کنم می نخورم بار دگر

شب نرسیده به سحر دوباره می‌کنم هوس


تازه جنت و حور و پری هم می‌خواییم

خدا عاقبت ما رو بخیر کنه که خودمون باید به خیر کنیم‌ش.

موفق باشم :)